‘Je ouders heb je niet voor het uitzoeken…’
Zo begon ik mijn praatje tijdens het afscheid van mijn moeder.
Ze overleed twee weken terug.
Mijn broer en ik waren erbij. 
Fijn was dat...

Brian Jones, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison, Kurt Cobain, Amy Winehouse... gaat er al een belletje rinkelen? Ja precies: de club van 27. Een groepje best wel beroemde muzikanten die op hun 27e al het loodje legden. Als tiener leek me dat wel wat. Heel erg beroemd worden en er dan stiekem tussenuit knijpen op je hoogtepunt. Live fast, die young.
 

In het dagelijks leven ben ik tekstschrijver. Zelf noem ik mezelf overigens liever copywriter. Als potentiële opdrachtgevers me vragen wat het verschil is, leg ik altijd uit dat tekstschrijvers graag schrijven en dat copywriters graag gelezen worden. Een wezenlijk verschil, vind ik nog steeds. Het is prêt-à-porter versus Haute Couture. Frans Duijts versus The Beatles. Dacia versus Maserati. En oh ja, voor een copywriter betaal je in de regel ook wat meer per uur. Maar dat moet je maar even voor je houden, oké?

“Zou je dat nou wel doen jongen? Nou heb je eindelijk een baantje en ga je na een jaar al weer ontslag nemen? Zou je niet eens een beetje volwassen worden? Er is overal wel wat hè. En eigen baas, Jezus… hoe kom je aan klanten? En je administratie? Hoe denk je dat allemaal te gaan doen met nauwelijks werkervaring en alleen een afgeronde etaleeropleiding?"